Tuesday, January 26, 2016

communication breakdown

sebenarnya pagi2 td masa masuk ofis, terasa mcm nak menulis. tp tak de idea mcm mana nak garap cerita tu. ni tetiba cerita tu melintas lagi di ingatan. nak tak nak kena tulis juga. sebagai ubat tenangkan fikiran. korang yg membaca nak faham ke idak tu kakyang tak dpt bantu no... pandai2 lah pahamkan. tak phm boleh je tanya.. kekeke

alkisahnya. rumah kakyang yg kat puncak alam tu ada org nak sewa. so nak buatlah minor repair skit bg lega mata penyewa baru nak masuk nanti. ye lah, dah bayar mahal2, nak lah dok rumah yg cantik kan?

so kakyang roger2 lah 2,3 kontraktor utk dtg tengok rumah dan quotkan harga diorang. masa dok plan tu, abg ckp dgn kakyang dia teringin nak mkn nasi goreng mcm arwah mak dan kakak iparnya slalu buat. kalau tak dpt mcm tu, dpt sambal telur hancur ngan nasi putih pun ok. pastu dia kata boh la rencah sosej goreng ke, udang ke apa2 lah. katanya...

so, lagi. kakyang pun try lah masak mcm dia nak. bab nak buat nasi goreng jadi mcm kakak/maknya masak tu mmg tak kan menjadilah. tp kakyang try juga buat nasi goreng. dlm nasitu boh lah sambal telur pecah tu. bg akan2 rupa mcm mak/kakak dia buat. 

lepas masak tu, kakyang packing2 masuk bekas, bawa pinggan mangkuk semua kononnya nak picnik kat rumah sewa tu lah. happy ni. rasa dpt pujian abg jap lg nih..

sampai je kat sana, buka je bekas nasi, terus kena maki! aduhaiiiii luluh rasa hati. dia kata kenapa tak boleh nak masak mcm dia nak? susah sangat ke nak masak nasi putih? susah sangat ke nak buat sambal? susah sangatkah permintaan dia? kalau tak nak masak ckp! kalau x ikhlas masak bgtau awal2!

ait??????????????????? sudah tukar ka? td bg option nasi goreng pun takpa, nasi putih pun takpa. so kakyang pilih la nasi goreng. pastu yg tanya boh rencah tambahan tu bukan utk nasi goreng ke? kalau nasi putih, takyah boh rencah. sambal telur pun x de boh rencah. 

so..... yg tak paham ni kakyang ke? huhuharu

Tuesday, January 19, 2016

kesilapanku keegoanmu

kakyang stress sesangat sekarang ni.
abg tengah sakit, anak kat rumah pun sakit, anak kat asrama pun sakit, kakyang sendiri pun dah sakit juga.

lg-lagi sakit hati. lagi sakit. mana tidaknya, dah sakit tu, buat lah cara sakit. mkn ubat.  ikut ckp org yg nak menjaganya ni. ni tidak, lagi dok tunjuk egonya tu.

dah tu, anak yg kat asrama pun sakit nak kena p ambik. boleh pulak abg mengeluh spt anak tu menyusahkan. nak buat mcm mana? nak tak nak dia juga yg kena drive wpun tengah sakit. bg cadangan minta tolong sedara2, tak mau pula. ego sungguh

bagus lah tu. kekalkan ego tu. sbb ego tu lah sakit teruk mcm sekarang ni. sbb ego tu lah terpaksa drive sendiri sekarang ni. kalau dari dulu bg jer kakyang ni drive kan senang. plg2 tidak time emergency mcm ni, boleh kakyang tlg bawa kereta.

tu la, takut sangat bini pegang stereng, konon takut sangatlah  bini ni merayau sakan kan.. mcm la bini ni pailang sangat kan.. ha ambik ubatnya, padan muka. drive la sana sini dalam sakit tu.

huh! tensyen tul.

Monday, January 18, 2016

Erti persahabatan

seminggu 2 ni hidup kakyang huru hara sikit. abg sakit. nak bangun dari pembaringan pun punyalah seksa. masa tu abg pun dah teringat mati. tp masih x mau p hospital. kakyang pujuk p klinik dulu ambik reference letter. berhari2 pujuk. tak makan pujuk sungguh abg ni

astu abg pun mula meracau dah bila dia ingat mati tu. abis dia mesej kawan2 rapat. bgtau nak mati dah. ada ka lagu tu???

pastu dia mesej juga kakak2 abg dia bgtau dia sayang2 sangat depa. haduiiii kelam kelibut kakak2 abg dia mesej kakyang. what happen to my brother? jenuh nak menjawab.

cerita bab kawan yg dpt mesej abg tu, kelam kabut juga la kawan tu bgtau nak mai jenguk abg. pung pang pung pang ckp nak jenguk gak. ko lah kawan aku dunia akhirat, dah mcm keluarga la etc la..

end up, sampai abg kluar hospital muka pun tak nampak. bukan saja muka, kot2 nak interprame kat fb kakyang ka, kat WA ka tanya khabar, habuk pun tarak.

abg pun cerita lah kat kakyang bab kawan dia tu. kakyang dgn syoknya bg setempek.

bang.. toksah la dok nak perasan kawan tu kawan kita. hipokrit ja semua tu.. kalau betui2 kawan, dia mai jengok dah. bukan dia tak tau awak tu 24 jam berjaga, bukan dia tak tau rumah kita tang mana. toksah dok harap  dah.

terdiamlah abg... tulah alkisahnya.. kawan? belum tentu kawan masa kita susah.